Żylaki powrózka nasiennego
Mianem żylaków powrózka nasiennego określamy patologiczne poszerzenie żył splotu wiciowatego a wi ęc żył, którymi krew odpływa z moszny. Poszerzenie to spowodowane jest zaburzeniami w odpływie krwi , a przez to zwiększonym w nich ciśnieniem. O ile u 10 latków nie obserwujemy tej patologii to w okresie dojrzewania występuje u 14-20 procent. Żylaki powrózka występują niemal zawsze po stronie lewej, co ma związek z anatomią i różnicami w ujściach lewej i prawej żyły jądrowej.
Żylaki powrózka nasiennego mają niekorzystny wpływ na jakość nasienia poprzez: zwiększenie temperatury w mosznie, zaburzeniach w produkcji testosteronu oraz akumulacji szkodliwych produktów przemiany materii. U 70 % mężczyzn z żylakami II i III stopnia stwierdzono zmniejszenie objętości lewego jądra. Około 20% nastolatków z żylakami doświadczy w przyszłości problemów z płodnością. Po operacji podwiązania żylaków obserwowano poprawę parametrów nasienia.
Żylaki powrózka przebiegają w większości przypadków bezobjawowo, jedynie rzadko dając objawy bólowe. Rozpoznanie stawiane jest na podstawie badania fizykalnego i USG z funkcją Doppler.
Wskazania do wykonania podwiązania żylaków powrózka nasiennego:
- żylaki powrózka z mniejszym lewym jadrem
- dodatkowe schorzenie jądra wpływające na płodność
- obustronnie badalne żylaki
- zaburzenia w spermiogramie( badanie mikroskopowe nasienia)u starszych nastolatków
- żylaki objawowe (np. ból jądra)
Leczenie żylaków powrózka nasiennego jest operacyjne. Wykonuje się operację podwiązania żył nasiennych.
W ostatnich latach upowszechniła się technika laparoskopowego podwiązania żył jądrowych. Metoda ta polega na wprowadzeniu kamery do jamy brzusznej pacjenta poniżej pępka. Na ekranie monitora operator kontroluje przebieg zabiegu, który wykonywany jest dwoma dodatkowymi narzędziami wprowadzanymi przez osobne 5-cio i 10-cio milimetrowe nacięcia w podbrzuszu. W trakcie zabiegu do jamy brzusznej pacjenta podawany jest dwutlenek węgla pod ciśnieniem 10-15 mmH20 w celu polepszenia widoczności oraz zwiększenia przestrzeni roboczej. Powiększenie uzyskane dzięki kamerze o wysokiej rozdzielczości pozwala na podwiązanie żył jądrowych z zaoszczędzeniem tętnicy jądrowej oraz naczyń chłonnych co jest trudne do wykonania w klasycznej operacji. Zabieg trwa około pół godziny i jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym. Po zabiegu pacjent jest wypisywany do domu w pierwszej lub drugiej dobie po operacji po usunięciu drenu z otrzewnej.
Operacja laparoskopowa pozwoliła na skrócenie pobytu pacjenta w oddziale po operacji, zmniejszenia użycia leków p. bólowych. Dzięki możliwości selektywnego podwiązania żył jądrowych rzadziej dochodzi do powstania wodniaka jądra, który jest najczęstszym powikłaniem po operacji żylaków powrózka nasiennego.
Informacje na temat nietrzymania moczu – NTM
NTM dotyka 10 – 15 % społeczeństwa. Nietrzymanie moczu to problem medyczny, psychologiczny i społeczny. Dotyczy około 3 mln Polek w różnym wieku. Chociaż u ponad 90% z nich można tę dolegliwość wyleczyć, w wielu przypadkach nie są podejmowane działania terapeutyczne z uwagi na opór emocjonalny pacjentek związany z ujawnieniem problemu, trudności w znalezieniu odpowiedniej osoby, do której można się zwrócić o pomoc, a także z powodu braku dostępu do rzetelnych informacji o problemie i sposobie radzenia sobie z nim.
W związku z tym, że co druga kobieta chorująca na NTM oczekuje informacji na temat problemu właśnie od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.